بسم الله الرحمن الرحیم
عنوان یادداشت : چرا اینقدر تنوع چادر؟!!
در حدود سه چهار سال پیش بود که به طور اتفاق در یکی از روزنامه های کثیر الانتشار تبلیغ نوعی چادر با نام چادر ملی {که اسمش بیشتر برایم عجیب بود } توجه مرا برانگیخت. جالب این جا بود که عکس خانم طراح با چادر مذبور در میان گل و سنبل و با کیف و کفش های رنگی بیشتر جلب توجه می کرد. با کمال اشتیاق متنش را خواندم ، از ایدئولوژی اش گفته بود: "ارائه ی چادری ملی و ایرانی ، راحت بودن خانمها در جمع و جور کردن چادر..." به ظاهر آرزوی دل همه ی دختران و خانم ها بود ولی چه آرزویی...!! بگذریم از این که این اولین بار بود که بعد از چند قرن که زنان ایرانی چادر به سر می کردند این اولین عرصه در تحول در نوع چادر به حساب می آمد . مدتی گذشت دیدم عجب طرحش گرفته است روی ویترین هر مغازه ای نوشته شده بود "چادر ملی موجود است" وقتی ظهور و بروزش را در جامعه دیدم تازه فهمیده که نه بابا چهقدر دختران ما منتظر این فرصت بودند و به قول خودشان از دست این چادر ها خسته شده بودند ولی خوب تعصب پدر و مادرهایشان نمی گذاشت به آرزویشان برسند . در واقع سر دو راهی گیر کرده بودند که منجی شان پیدا شد. همانجا بود که تحول ناآگاهانه ای آغاز شد. روز به روز درخواست ها ، بیشتر و بیشتر ، تاآنجا که اگر کمی به دور و برمان نگاه کنیم پیشرفت این تحول کاذب را به وضوح می بینیم . اینقدر انواع چادر زیاد شده که اگر بخواهم فقط اسمشان را ببرم مثنوی هزار من کاغذ می شود.آنجا بود که این کلام معصوم به یادم آمد: " آنان که با ایجاد سنت های غلطی که در جامعه بنا می نهند و افرادی را به دنبال خود، گمراه می کنند، دو عذاب دارند."
واالله به خدا ما ایرانی هستیم . اگر سری به تاریخمان بزنیم ویا حداقل از تاریخ های زنده مان { مادر بزرگ هامان} بپرسیم. خواهیم دید که چادر ملی ما آن است که قرن ها بر سر زنان ایرانی بوده است ولی افسوس که اکنون یا در صندوقچه است و یا در فیلم ها و عکس های تاریخی. البته جای تعجب نیست ، دست استعمار فرهنگی از هیچ عرصه ای کوتاه نیست. این جا هم آمده دست روی چند متر چادر من و تو گذاشته . اگر تا دیروز تنوع مانتوها گیج کننده بود امروز تنوع چادرها گیج کننده است.
ولی راستی هدفمان از این چادر سر کردن چیست؟ اگر حفظ حجاب برتر است که همان چادر اصیل خودمان که با نام چادرهای خاتونی بود و قرن ها چادر زنان این مرز و بوم بود از همه کامل تر است. وگرنه از ما نمی گرفتند. ویا حد اقل همین چادر های معمولی که سر می کردیم. ولی اگر قصد چیز دیگریست پس ...
ولی من به عنوان یک دختر ایرانی و مسلمان به هم سن و سال های خودم نه از جانب موعظه که جایگاهی ندارم بلکه از جانب درد و دل می گویم: که نگذاریم اهداف دشمنانمان حتی آن چیزی که به چشممان کوچک می نماید ولی برای دشمن ریشه است تحقق یابد .آنقدر اعتماد به نفس و آگاهی پیدا کنیم که نگذاریم با هیچ شگردی موازین زیبای دینی و فرهنگی مان را از ما بگیرند
داوری دولت آبادی. دانشگاه فرهنگ و معارف اسلامی
